In da domu allogada de tzia Ofelia Marras giobia su 28 de làmpadas su scriidori antropologu e cumandanti de su Corpu Forestali de Tempiu Fiorenzu Caterini at tentu unu atòbiu cun su pubricu sestesu po presentai su segundu traballu literariu cosa sua: “ La mano destra della storia.” Carla Cristofoli chi at presentziau s’atòbiu aparicaiu de su C:I:F in sa presentada d’at giustamenti pregontau : “Chi nc’est sa manu dereta, de siguru nc’est sa manu manca puru, e mi fai pensai a candu is maistas de prima – po fortuna nau deu- candu birianta unu studenti chi umperàt sa manu manca po scriri di naranta ca cussa fiat sa manu de su dimoniu e si da pistanta a bacheta po du indiritzai a traballai cun sa dereta.” Fiorenzu Caterini circat cun s’intelletualidadi onesta cosa sua de fai cumprendi a is ascutadoris e ligidoris disatentus ca is paginas de sa storia chi connosceus funti prenas de intzidus sballiaus, massimamenti po cantu arriguardat sa connoscentza de sa storia de sa Sardinnia. Ca sa storia de s’umanidadi e totu de torrai a scriri e/o de curregi is chi teninti is antennas diretzionadas a sa coonoscientza d’anti giai cumprendiu de di-ora, de siguru is populus chentz”e terra cumenti a nosu sardus, ma non solu nosu funti is prus apatigaus de s’egemonìa e sa prepotentza de is chi ghetanta leis in sa terra e de siguru non abarrat foras de custu grandu progetu sa religioni e chini d’at sempiri cumandada e sighit a da cumandai a partiri de cussu libru chi nanta ca est stétiu scritu po s’olli de Deus ma sempiri manuncau de s’òmini de turnu. In custus atobius calincuna cosa de nou si podit sempiri imparai e aici est stétiu. Fiorenzu a unu certu puntu narat ca sa mama candu est intrada in scola fiat una sardofona, e connoscias perou giai cincu fueddus de italianu e po fintzas si ndi bantàt cun fedalis e amigas; candu at acabau sa scola fiat diventada una italiofana scarescendisiri de fai imparai a is fillus sa lingua chi iat sutu de sa tita de sa mama de apenas chi fiat nascia. Deu puru seu brintau in scola sardofanu ma po fortuna mi seu acatau drebessi cantu est importanti sa lingua sarda po fillus mius chi ancora arrennèscinti a da fueddai ( fueddu-faeddu-faeddare-favellare ) mancai apanta perdiu meda de su connotu. Fiorenzu candu at spricau ita ‘oliat nai su fueddu MITOPOIESI, chi po mei est stétia sa prima scroberta de s’atobiu apu cumprendiu ca custu fueddu m’apartenit giai de di-ora ma no poita ollu creai mitu agiru miu, su sardu no d’at mai fatu no teneus nisciunu abisongiu de creai mitus ne erois o gigantis ma poita cumenti at nau issu etotu a nosu si-nd’anti furau sa storia de sempiri, de candu anti nau ca no sciremus scriri, navigai, no si sciremus difendi -sa toponomastica chi teneus balit a sola cantu una enciclopedia, bastat a da sciri ligi, is bronzetus nuragicus chi torranta a fai in miniatura imbarcazionis e navicellas cumenti spiegat Giangiacumu Pisu, su cumandanti marineri de Baunei no podianta essi forgiaus de òminis chi no connoscianta su mari e s’orientamentu de is stellas – s’anti contau tropu faulas chi perou oi mancai a pagu a pagu sa scientzia e s’archeologia funti torendisiri a donai. Seu mitopoiesu poita oi sciu ca sa storia de su populu sardu balit meda de prus de cussu chi si ‘olinti ancora fai crei, tocat a nosu si difendi. Atru passagiu importanti de s’atobiu: sa storia de sa fini de su ‘700, incoscendi s’unda de sa rivolutzioni frantzesa cun Gio Maria Angioni, Franciscu Ignaziu Mannu sa Sardinnia fiat pighendi cuscientza de podi diventai natzioni. Su bisu est durau pagu. Candu perou is sardu fianta arrennescius a nci torrai agoa s’armada de is frantzesus de Casteddu e de sa Maddalena invecis ancora no d’apu cumprendia beni e arringràtziu s’arrelatu de Fiorenzu po sa luxi chi m’at donau. Po meda tempus apu fintzas pensau ca essi oi frantzesu-sardu podiat essi mellus de essi italianu -sardu, ma pensendinci beni is fradilis corsicanus no est chi sianta pigaus mellus o balanta prus de nosu po sa birdia Francia, mancai chi siant prus arresolutus de nosu, de siguru perou si fainti intendi o cun is bonas o cun is malas. Certu no apu mai pensai chi nc’intressi calincuna cosa Sant’ Efis cantu sa temporàda at sbentullau sa flota marina frantzesa, is santus teninti atras cosas de pensai. Pensendinci oi perou deu puru a essi cretiu ca in sa plaia de Cuartu is sordaus si sianta sparaus de pari a pari poita ca unu cani s’est postu a tzàullai est pagu cosa de crei. Spetat a is storicus a torrai a bisitai is scritus de cussas dis, ma no mi fidu de is academius, massimamenti cussus continentalis o de is tzàracus de turnu chi incoscianta su scannu mannu de s’universidadi e contanta su cho olinti. Ollu perou aciungi una beridadi strana, sussedi medas bortas ca nc’est genti chi lompit de su Continenti e si piganta a coru prus de sardus nascius innoi de is problematicas de s’Isula e si nanta impuntaus: scidaisindi !!! (Oindiri si fainti sciri ca in sa stragi de Via D’Amelio innui est mortu su jugi Borsellino e sa scorta innui dui fiat cussa picioca sestesa Emanuela Loi, s’anti fatu passai totu su chi anti ‘ofiu, contendisiri unu sciacu mannu de faulas passendiddas po beridadi. Custu po nai cantu est stétia deviada sa storia a sa parti de is prepotentis de turnu, meris de sa storia e de s’ingordigia de su dinai). M’est praxu, depu nai meda su parallelismu fatu de Giovanna D’Arco cun Eleonora de Arborea, duas eroina de su Mediu Evo, una sa frantzesa connota in totu su mundu, s’atra scarescia de totus. De Giovanna D’Arcu scireus su chi at fatu ca est scritu aintru de is librus de storia, de Eleonora nisciunu liburu de storia nd’at mai chistionau. Epuru sa Carta De Logu est lei scrita, s’agatanta is paperis, is codicis penalis e de giustizia, tra is prus innantis e civilis de cussu periudu storicu in totu su continenti europeu. Si chistionanta delle Mie Prigioni de Silviu Pellico, de Beccaria si fainti sciri Dei delitti e delle pene, de sa Jujiessa Eleonora, de su Juji Marianu e de is jujiaus sardus, de sa Carta de Logu sa storia de s’umanidadi no ndi scit propiamenti che nudda. Tenit arrexoni Fiorenzu e chi da pensat cumenti a issu. No podit essi totu una casualidadi! S’urtimu arrepicu de campana stonada est po sa scriidora nugoresa Grazia Deledda, manna po sa giuria atenta de sa literadura de Stoccolma chi in su 1926 di donat minesciamenti su premiu prus artu de su mundu, su Nobel, invecis aintru de is scolas italiana pagu cosa e giai nudda si ndi scit. Sa domandat de Carla Cristofoli non est provocatoria ma scruculadrixi: “Per quale motivo nelle scuole si studia I Malavoglia di Giovanni Verga e non Canne al Vento di Grazia Deledda, quando Verga ha pubblicato appena tre romanzi e la Deledda oltre trenta? “Fortzis poita est fèmina” at nau calincunu de su pùbricu, forzis po-i cussu puru intzàras ma oi custu iat depi essi superau ma sa storia no cambiat is sardus no depinti contai a livellu de storia, oi non ancora cras fortzis. S’est nomenada sa famada Brigata Sassari, mancu cussa balit prus de tantis epuru s’Italia est stétia fata a partiri de su Renniu Sardu Piemontesu, sentza de cussu renniu no podiat essi nascia mancu s’Italia, pustis cun sa morti de milliaias de giovunus piciocus partius a fai una gherra chi no scirianta mancu issus poita fianta andendi a da fai. Lassaus morri de unu generali de s’esercitu cun sa cuscientzia bruta in cussa mortalla de Caporetu. Is documentus agataus chistionanta de unu generali chi iat traixu sa genti sua mandendiddus a morri in acordiu segretu cun is nemigus austriacus e ancora oi passaus giai cent’annus non di du boganta de is librus e de e de sa toponomastica de is bias custu assassinu de nòmini Cadorna Luigi. Sa parodia finali de Fiorenzu innui s’at fatu setzi in su trenixeddu Orient Espress est stétiu cumenti su druci candu s’acabat de prandi acumpangiau de unu tzigarru allutu fumiendi, mi pariat de essi setziu propiu in su trenixeddu chi de Mandas arribat in Arbatassa setziu acostaus a David H. Lawrenzu s’ingresu biaxadori scriidori e fillu de bona fèmina. E de sa fentanedda de su trenixeddu a sa parti manca proietanta sa storia de s’umanidadi cumenti d’anti ‘ofia scriri partendi de Abramu de Ur, su grandu patriarca chi at donau origini a is religionis monoteistas, beciu sciadau, meda beciu, in s’atra fentanedda sa dereta, nuraxis strantaxus cun d’unu pagu de lanedda sicada in s’istadi e frisca in s’ìerru, meda nuraxis, turris de perda de edadi indefinia. Un’ unda manna ndi tudat de ludu, òminis chi arrennescinti a agatai arreparu in s’atra sponda de su tirrenu, nascinti atras civilidadis, ma custa est solu fantasia. Sa storia de s’umanidadi nascit in orienti. Est berus: is sumeri, (arratza de coincidentza su meri in sardu olit nai il padrone), e cussus funti is primus meris de sa storia, acadici, babilonesi, assiri. Girat s’Europa ed’acabat in America e a goa s’indi da torranta inpachetada cun su frocu de sa libertadi e sa democratzia. Assimbillat unu pagu a sa festa de “allui” (no si scrit aici ge du sciu) candu is americanus po fai festa si bistinti de mortus, mentris nosu a is mortus dis ponemus su pratu in sa mesa o in sa fèntana cun is macaronis incasaus e fumiendi, una butillia de binu po arregordais ca dus arregordaus, alluendi mancai una stiarica po intendi prus acanta s’energia chi s’anti lassau.
In questa categoria sono riuniti una serie di autori che, pur non facendo parte della redazione di Sardegna blogger collaborano, inviandoci i loro pezzi, che trovate sia sotto questa voce che sotto le altre categorie. I contributi sono molti e tutti selezionati dalla redazione e gli autori sono tutti molto, ma molto bravi.
Renatino e i misteri di Roma (di Giampaolo Cassitta)
Elio e le storie disattese (di Francesco Giorgioni)
The show must go on (di Cosimo Filigheddu)
Vincerà Mengoni. Però… (di Giampaolo Cassitta)
Ero Giorgia, e ricanto. (di Giampaolo Cassitta)
Piacere, Madame. (di Giampaolo Cassitta)
Se son fiori spariranno (di Giampaolo Cassitta)
Ma Sanremo è Sanremo? (di Giampaolo Cassitta)
Pacifisti e pacifinti (di Simone Floris)
Lo specchietto (di Salvatore Basile)
Da San Gavino a San Cristoforo, quando colonizzammo il Villaggio Verde. Ovvero il trasloco (di Sergio Carta)
Se riesco a buscare 5000 Lire ci vediamo allo Zoom, ovvero le pomeridiane in discoteca degli anni’80. (di Sergio Carta)
Papa Fazio (di Cosimo Filigheddu)
Inserisci il tuo indirizzo e-mail per iscriverti a questo blog, e ricevere via e-mail le notifiche di nuovi post.
Unisciti a 18.018 altri iscritti
Indirizzo e-mail
Iscriviti
sardegnablogger ©2014 created by XabyArt - graphic & web design