A sa fini mi seu setziu in is gradinus de sa cresia. Is campanas fiant sonendi “O Bella Regina’”, ma sballiada, ca is Portughesus non funt bonus. Cudda pratza manna manna e sbodia–anca fiat una specia de pratza de Santu Perdu, ma meda e meda prus manna–mi fadíat pensai prus a prestu a su stadiu cuncordau de Speer in Norimberga. A innantis mia tenemu cussa gruxi de ferru mana-manna-manna ca parit posta posta ingunis po fai timi a is pipíus. E in basciu biému ancora cussa genti chi si strisinát cun is génugus in cuss’andala de travertinu aparixau. Edith fiat castiendi-mi. Mancai issa nerit ca est catolica, est Olandesa e totu e cussas cosas non ddas connoscíat. Issa puru fiat totu trumbullada. –Ita tenis? Apu incumentzau a ammadonnai a buca serrada. E m’intendu: “Cosa bolis?” E non fiat sa boxi de Edith. Pesu sa conca e dda biu: teníat sa faci seria de is madonnas portughesas. –Ma ddi parit giustu? Ma cosa ddi fait a fustei si cussa genti si strisinat ingenugada e si trisinat is génugus? A ita serbit? Nci fiat unu chi fiat fintzas boghendi sanguini! –E tui, poita ti ndi ses abarrau citíu? Poita non ti ses postu in mesu? Edith m’at nau: “Ma ita tenis?” –Citi! Seu fueddendi cun sa MADONNA! S’est arrinegada: “Toca, imbriagoni! Ti dd’apu nau a non bufai a prandi! Si nd’est pesada e est intrada in cresia. Deu apu castiau a issa: “Ma neri-mi-ddu fustei! Custa est ancora circhendi de mi fai bufai lati prandendi!” Non seu siguru, ma m’est partu de dd’essi bia arriendi pagu-pagu. –E insaras? ita bolis de mei? –Ita bollu? Bollu cumprendi ita nc’intrat totu custu cun su chi at nau su fillu de fustei! E mi paríat de essi agatau s’argumentu giustu. –Totu custu dinai! Totu custu de fai-a-biri cantu est manna e forti sa cresia chi onorat a fustei. Custa genti chi s’ingollit a sola po fustei! –Sa genti chi s’ingollit est pagu meda! Non dd’as biu ca nci funt cussus ca si ponint fintzas is “ginocchieras”? Ma sa cosa non est cussa. Ita nc’intru deu? Deu si dd’apu nau a fai totu custas cosas? Deu a bosatrus si lassu fai. Cun bosatrus tocat a fai comenti faint in Bosa. Bolint sunfriri? Deu non ddis nau nudda, ma ni-mancu tui ddis at naus nudda! Ita contus mi ses circhendi? Nci seu abarrau: “Comenti iat essi ‘Comenti faint in Bosa’? E totu su chi anca at nau su fillu de fustei?” M’at castiau sceti. –E is contus non mi torrant! Balla, non torrant e totu, no! Comenti est cumparta a mei, fustei podíat cumparri a issus puru e ddis podíat nai ca a su postu de si ingolli is génugus e a spendi totu cussu dinai po ndi benni a innoi de s’India, de su Sud America e de su corru de sa furca, podíant fai calincuna cosa po sa genti chi stai mali de aderus. Balla, si unu fait unu sacrificiu, a su mancu ca serbat a calincuna cosa! Po nai, cussa bella picioca a mallieta a striscias, bistía beni, ita est circhendi? Mi parit bessía de unu film de Gianni Morandi: “Ritornerò, in ginocchio da te …” –Si nc’est una personi chi dda podit cumprendi a cussa picioca, cussa seu deu. –Ma intzandus est berus?! –Anca fiast intelligenti! Tui puru creis a is predis, a is mascus! E … torrendi a is contus chi mi ses circhendi tui … chini ddu narat ca ti seu cumparta. Ca seu cumparta a tui e a is atrus no. Si ddu naras tui? Edith fiat bessia de sa cresia. Dd’apu nada: “Prandendi non bufu prus!”
In questa categoria sono riuniti una serie di autori che, pur non facendo parte della redazione di Sardegna blogger collaborano, inviandoci i loro pezzi, che trovate sia sotto questa voce che sotto le altre categorie. I contributi sono molti e tutti selezionati dalla redazione e gli autori sono tutti molto, ma molto bravi.
Renatino e i misteri di Roma (di Giampaolo Cassitta)
Cara Cora (di Francesco Giorgioni)
The show must go on (di Cosimo Filigheddu)
Vincerà Mengoni. Però… (di Giampaolo Cassitta)
Ero Giorgia, e ricanto. (di Giampaolo Cassitta)
Piacere, Madame. (di Giampaolo Cassitta)
Se son fiori spariranno (di Giampaolo Cassitta)
Ma Sanremo è Sanremo? (di Giampaolo Cassitta)
Pacifisti e pacifinti (di Simone Floris)
Lo specchietto (di Salvatore Basile)
Da San Gavino a San Cristoforo, quando colonizzammo il Villaggio Verde. Ovvero il trasloco (di Sergio Carta)
Se riesco a buscare 5000 Lire ci vediamo allo Zoom, ovvero le pomeridiane in discoteca degli anni’80. (di Sergio Carta)
Papa Fazio (di Cosimo Filigheddu)
Inserisci il tuo indirizzo e-mail per iscriverti a questo blog, e ricevere via e-mail le notifiche di nuovi post.
Indirizzo e-mail
Iscriviti
sardegnablogger ©2014 created by XabyArt - graphic & web design