Penso de non bos aer contadu mai de cuddas duas bias chi apo fatu su torero.
Eja, unu torero a sa sarda e cun traos mùrinos sardos.
Como bos la conto .
Fia dae pagu essidu a pastorigare e no aia cròmpidu nen mancu sos batòrdighi annos; su tempus de sa scola fiat bengende a esser giai unu ammentu, gasi comente àteras cosas. Unu compare de babbu, a su cale issu fortzis depiat carchi praghere, l’aiat naradu si pro unu pagu de tempus podia tzeracare pro issu, chi m’aiat pagadu. Non depia fagher cosas medas, nanchi. Depia andare a su cuile suo petzi cando issu aiat carchi cumandu de fagher: Depia murgher sas bacas, immandrare∙las e bogare∙las dae su bachile, murgher sas bacas e sochisciare sos bigros.
Sa tanca sua fiat in sos oros de bidda: a palas de Santu Baingiu. Una faladorgia mala cantu unu sperrumadorgiu. Su cuile nche fiat in basciu, acabbada sa faladorgia, e s’aidu a mesania. Giai dae sas primas dies stabilemus cun su trau chi no andaiamus de acordu in fratellàntzia. Megius, lu stabileit issu ca deo no l’apo nen mancu chircadu, semper chi a lu chircare in malu non siat stadu a nche lu stesiare dae sas bacas cando las depia murgher. Nche lu depia bogare dae su bachile ca a l’aer intro non mi praghiat, e ca fiat unu segamentu de matza. Issu però non fiat de acordu cun megus, chi sas bacas las cumandaiat issu, e non semus brigados. Deo l’abboigaia pro lu truvare a fora e issu abbassaiat su mutzighile a terra, paraiat sos corros, zampaiat in terra e non si moviat.
No andaiat bene a bi la dare bissa in cussa positzione de puddos cogorostidos chi nos minetzaiamus apare.
Lu nargei a su mere chi cun su trau non aia fatu amigàntzia, chi mi fiat menetzende. Issu mi consigeit de leare una massula frisca sua etotu e de bi la fagher nuscare cando nche lu cheria bogare fora de su bachile.
“ As a bider chi non li praghet e si nd’andat,” mi nargeit.
Fiat cumbintu chi si nche fiat stesiadu.
Apo sighidu su consigiu.
A su trau cussu ingergiu no est praghidu meda. Sos borrighinos suos si nche depent esser intesos fintzas a bidda, e sa boghes mia su matessi. Mancu pro sa tzàntara de sos bighinos chi m’ant intesu. Giai si nde depent esser risos de me…
Cussa merda sua posta in mutzighiles no at fatu àteru profetu si no de lu fagher airare de prus puru. Como fiat una chistione de mancàntzia de rispetu. No lu podia nen mancu leare peri sos corros e forfigiare-bi-los comente aia bidu fagher in su tzinema dae Ursus, su scrau de Licia. Ma deo, chie mi connoschet giai lu bidet, no apo sa petza de unu gigante comente de issu…
Sa diferèntzia tra me e sos corros de su trau fiat unu cantu de fuste chi non mancaia de li schichinare a totu coddu a mutzighiles pro lu fagher torrare in segus fintzas a s’àidu. No isco si fiat ca mi timiat o si fiat su dolore de sos corpos, ma a bellu a bellu torraiat a culinsegus e deo li tancaia sa giaga.
Cun su tempus però issu s’imbenteit un’àtera strategia: staiat semper bardiende a cando benia, pariat unu murone in pitzu de monte. Apenas mi bidiat in sa giaga de sa tanca si poniat a currer a chìrriu meu. Fiat a chi faghiat prima a nche cromper a su bachile, bi la faghia ca a currer giai curria, paria unu crabolu in cussa falada, e s’apretu non fiat pagu. In su bachile, deo intro e issu fora, arresonaiamus a corpos de fuste, a boghes e a borrighinos airados.
Non s’est detzisu mai a fagher cuddos duos passos chi bi li cheriat pro mi nche sciomper.
Est durada unu paju de meses sa cosa, e como deo no isco comente galu so biu e bos lu potzo contare.
E sa de duas bias, m’ais a narrer?
Sa de duas bias a un’àtera bia…
In questa categoria sono riuniti una serie di autori che, pur non facendo parte della redazione di Sardegna blogger collaborano, inviandoci i loro pezzi, che trovate sia sotto questa voce che sotto le altre categorie. I contributi sono molti e tutti selezionati dalla redazione e gli autori sono tutti molto, ma molto bravi.
Renatino e i misteri di Roma (di Giampaolo Cassitta)
Cara Cora (di Francesco Giorgioni)
The show must go on (di Cosimo Filigheddu)
Vincerà Mengoni. Però… (di Giampaolo Cassitta)
Ero Giorgia, e ricanto. (di Giampaolo Cassitta)
Piacere, Madame. (di Giampaolo Cassitta)
Se son fiori spariranno (di Giampaolo Cassitta)
Ma Sanremo è Sanremo? (di Giampaolo Cassitta)
Pacifisti e pacifinti (di Simone Floris)
Lo specchietto (di Salvatore Basile)
Da San Gavino a San Cristoforo, quando colonizzammo il Villaggio Verde. Ovvero il trasloco (di Sergio Carta)
Se riesco a buscare 5000 Lire ci vediamo allo Zoom, ovvero le pomeridiane in discoteca degli anni’80. (di Sergio Carta)
Papa Fazio (di Cosimo Filigheddu)
sardegnablogger ©2014 created by XabyArt - graphic & web design